گروه مقاله : مقالات و انتشارات
تاريخ انتشار : 1396/07/30 - 10:49
كد :93

الزامات طراحی و ساخت فضاهای محل توقف خودرو

شعاع گردش یا طول مورد نظر جهت مانور ۵ متر
حداقل عرض در ورودی پارکینگ ۳ متر
عرض رمپ یکطرفه ۳ متر و دوطرفه ۶ متر
عرض رمپ قوسی یکطرفه ۳٫۶۵ متر و دوطرفه ۷ متر
شعاع داخلی مسیر گردش در کلیه پارکینگ ها ۴٫۵۷ متر است.
شیب رمپ پارکینگ ۱۵ درصد
هر واحد بالای ۱۰۰ متر در طبقه اول و دوم به یک پارکینگ نیاز دارد.
واحد مسکونی کوچکتر از ۱۵۰ متر یک پارکینگ -۱۵۰ تا ۲۰۰ متر ۱٫۵ پارکینگ – بیش از ۲۰۰ متر دو پارکینگ
همچنین درصورتی که تعداد واحد فرد باشد یک واحد از پارکینگ معاف است.
الزامات طراحی و ساخت فضاهای محل توقف خودرو
۱- تعداد الزامی محل توقف خودرو در تصرف های مختلف در ضوابط شهرسازی طرح های توسعه شهری تعیین می گردد.
۲- توقفگاههای خودرو و مسیرهای ورود و خروج آن نباید خطری را متوجه محل بازی کودکان نماید و دود، بو یا سروصدای ناشی از آن نباید مزاحم بازی کودکان در محل بازی، آسای ش سکونت و کار، آرام ش و استراحت در ساختمان و اطراف آن باشد.
۳- اگر تعبیه محل های توقف خودرو در ساختمان بعلت مشکلات فنی و حقوقی مقدور نباشد، نهاد مسئول امر ساختمان با تایید شورای شهر می تواند از مالک مبلغی را مطالبه و در مدت زمان کوتاه و مشخص جهت ایجاد توقفگاه های عمومی در محله و در صورت عدم نیاز، برای ایجاد توقفگاه های عمومی در شهر مصرف نماید.
۴- توقف یدک و یا کاروان در توقفگاههای خودرو مجاز است.
۵- کلیه توقفگاه های سرپوشیده باید بصورت طبیعی تهویه و درصورت عدم وجود سطوح کافی جهت تهویه طبیعی، با سیستم مکانیکی تهویه شوند. سیستم های تهویه مکانیکی توقفگاههای خودرو باید در انطباق با ضوابط مبحث چهاردهم ( تأسیسات گرمائی، تعویض هوا و تهویه مطبوع)و استانداردهای تأسیسات مکانیکی باشد.
۶- ارتفاع توقفگاه ها:ارتفاع توقفگاه های کوچک خودرو از کف تا سطح زیرین سقف و یا درصورت وجود تاسیساتی در زیر سقف، تا پایین ترین سطح تاسیسات سقف حداقل ٢٢٠ سانتیمتر می باشد.در توقفگاه های متوسط و بزرگ حداقل ارتفاع از کف تا زیر سقف ٢۴٠ سانتیمتر است.
۷- انواع توقفگاههای خودرو: توقفگاه های خودرو به سه گروه کوچک، متوسط و بزرگ در انواع خصوصی و عمومی تقسیم می شوند. توقفگاه های مختص ساکنین در ساختمانهای مسکونی توقفگاه های خصوصی و توقفگاه های مختص تصرف های عمومی و توقفگاه هائی که امکان استفاده عموم از آنها میسر است، توقفگاه عمومی محسوب می گردند. توقفگاه های دارای حداکثر ٣ واحد محل توقف خودرو، توقفگاه کوچک، توقفگاه های تا ٢۵ واحد محل توقف خودرو، توقفگاه متوسط و توقفگاههای دارای گنجایش بیش از ٢۵ واحد محل توقف خودرو، توقفگاه بزرگ محسوب می شوند.
*معبر ورودی و عرض رامپ در توقفگاههای بزرگ نباید کمتر از ۵ متر و در توقفگاههای متوسط نباید کمتر از ۳/۵ متر باشد.حداقل عرض ورودی برای توقفگاه های کوچک ۵ / از ۲/۵ متر است.
*توقفگاههای بزرگ و متوسط باید حداقل دو راه خروج افراد پیاده داشته باشند که الزاماً یکی از آنها به فضای باز ساختمان یا معبر عمومی متصل گردد.
* در توقفگاههای کوچک، راه خروج استفاده کنندگان می تواند با مسیر ورود خودرو یکی باشد.
* در توقفگاههای کوچک، پی ش بینی دو واحد توقف خودرو در پشت سرهم بلامانع است.
* در توقفگاههای بزرگ و متوسط، تعمیر خودرو در محل توقفگاه مجاز نیست.
* در توقفگاه های بزرگ باید در کنار معبر، گذرگاه افراد پیاده ای به عرض حداقل ۶٠ سانتیمتر و اختلاف سطح حداقل ٢٠ سانتیمتر بالاتر از سطح معبر سواره در نظر گرفته شود.
۸- در توقفگاههای عمومی حداقل ارتفاع آزاد درب خروجی خودرو به میزان ٢١٠ سانتیمتر الزامی است.
۹- در توقفگاه های خصوصی، درصورت وجود ورودی مجزای دیگری برای اشخاص، پی ش بینی ورودی سواره به میزان حداقل ١٨٠ سانتیمتر الزامی است.
۱۰- مصالح توقفگاه های خودرو:
* جنس کف باید از مصالح قابل شستشو باشد.
*در توقفگاه های متوسط و بزرگ سرپوشیده، مصالح پوش ش ستونهای فلزی باید با مواد مقاوم در برابر آتش پوشیده شوند.
۱۱- همه توقفگاه های خودرو باید مجهز به تجهیزات مبارزه با حریق باشند.
۱۲- ابعاد و مساحت محل های توقف خودرو:
*ابعاد لازم جهت توقف خودرو درصورتیکه کنار یکدیگر قرار گیرند ۲×۵ متر می باشد. هنگامی که خودروها در طول و پشت سر یکدیگر قرارمی گیرند ابعاد فوق به ۲×۶ متر تغییر می کند. دو خودرو می توانند در توقفگاههای سرپوشیده بین دو ستون قرار گیرند بشرط آنکه فاصله محور ستونها از ۵ متر کمتر نباشد.
*درصورتیکه دو طرف یک محل توقف در توقفگاه دیوار باشد، حداقل عرض آن باید ٣متر باشد.
۱۳- حداقل عرض مسیر رفت و آمد در توقفگاه ها نباید از ۵متر کمتر باشد. شعاع بیرونی مسیر گردش خودرو در توقفگاه ها نیز نباید کمتر از ۵متر در نظر گرفته شود.
۱۴- هنگامی که طبقات دیگر ساختمان بوسیله پله ها از توقفگاه خودرو قابل دسترسی باشد، باید بین محفظه پله ها و توقفگاه یک فضای قرنطینه در نظر گرفته شود.
۱۵- حداکثر زاویه شیبراهه در توقفگاه ها ١۵% است.یک متر ابتدا و انتهای آن نیز باید با شیب ١٠ %باشد.
۱۶- عرض شیبراهه ورودی در توقفگاههای عمومی تابع عرض مسیر آن است.
۱۷- آبهای سطحی باید در توقفگاههای بزرگ و متوسط با شیببندی به فاضلاب منتقل شود.
مشاعات یا مالکیت عمومی ساختمان
– مشاعات، قسمت هایی از بنا است که مالکیت آنها به عموم ساکنین آن ساختمان تعلق دارد.
– استفاده موقت از مشاعات ساختمان جهت اجتماعات و مراسم عمومی درصورت توافق ساکنین و وجود دسترسی های خروج تعیین شده در این مبحث و مبحث سوم مقررات ملی ساختمان امکان پذیر است.
– فضای تجمعی: چنانچه با موافقت ساکنین، بخش هائی از مشاعات ساختمان به منظور تشکیل جلسات و برگزاری مراسم مورد استفاده قرار گیرد، این فضا را فضای تجمعی می نامند.
– رعایت ضوابط مبحث سوم مقررات ملی ساختمان (حفاظت ساختمانها در مقابل حریق) ، در طراحی فضاهای تجمعی الزامی است.
– استخر خصوصی: هر استخری که برای شنا ایجاد شود، درصورتیکه در ارتباط با بناهای مسکونی باشد و برای استفاده ساکنین و مهمانان خصوصی آنان باشد، استخر خصوصی نامیده می شود.
– در استخرهای خصوصی باید حداقل یک سیستم خروج افراد از داخل استخر مانند پله یا نردبان پیش بینی شود.
– کلیه استخرهای خصوصی باید با آب پاک ( تصفیه شده) تغذیه شوند.استخر خصوصی و تاسیسات مربوط به آن باید مجهز به وسایل تخلیه کامل آب باشند و آب باید با روش های مورد تأیید نهاد مسئول امر ساختمان، بدون هیچگونه صدمه به ھمسایگان و خدمات عمومی تخلیه شود.
– استخرهای خصوصی در فضاهای کناره بنا نمی توانند مستقر شوند.
– فاصله دیوارهای استخر خصوصی از بر تفکیکی زمین در وجوه مختلف آن باید حداقل ٢متر و از طرف معبر عمومی حداقل ٣متر باشد.این فواصل درخصوص استخرهای خصوصی واقع در زیرزمین نیز صدق می کند.
– در کلیه استخرهای خصوصی با بی ش از ١۶ مترمکعب گنجایش آب، باید وسایل جمع آوری هرگونه مواد خارجی در سطح و داخل آب با گردش جریان آب پیش بینی شود.
نويسندگان شرکت دال ماندگار